Whenever we take public transportation, we have to be aware of our surroundings. Meaning, we have to pay close attention to the persons sitting beside us. You never know, that individual could be eyeing your wallet or mobile phone.
"oh, the river is wide, the river it touches my life...like the waves on the sand...and all roads lead to tranquillity base...where the frown on my face disappears..."
ako naman mga 2 quarters ago siguro yung driver ng fx na sinakyan namin sinuntok nung isang driver ng pajero with plate number CTL 288 kasi daw binubusinahan siya...
ang ayoko lang talaga ay yung may makatabi kang manyak
me too....ewan ko nga ba kung bakit ako lapitin ng ga manyak...hmph....ang pinakamalala eh ung may exhibitionist ( ung nagpapakita ng *toot*) akong nakatai tapos ayaw akong tantanan....iyak ako ng iyak pag uwi ko....
kagabi nga pla, ung katabi kong epal sa fx, nagpapacute sa akin pero hindi ko pinansin...to the point na magyabang xa sa na may callphone xang maganda..( tumatawag xa)...tsk...
Dudes, always take care of that pocket of yours, lalo na pag babaan sa MRT at LRT...may mga mandurukot. Sometimes, when i go to Recto via commuting, i don't bring any watch or wallet...where to put the money? diskarte niyo na yun.
"oh, the river is wide, the river it touches my life...like the waves on the sand...and all roads lead to tranquillity base...where the frown on my face disappears..."
hmmm... nag start ako magcommute when I was grade 4. Grabe piso pa nun ang pamasahe kapag student ka. then naging 1.50, to 3, to 3.50, and then nagising na lang ako na 7.50 na.Lagi kong nilalagay ang aking mga kayamanan sa bag ko tapos kapag sasakay na ako, yayakapin ko itong mahigpit. hehehe... tapos, bago ako sumakay ng sasakyan, saka lang ako naglalagay ng pera sa bulsa. di ko nilalabas ang wallet ko. then buti na lang lumaki akong di sanay magsuot ng alahas. hehehe... then kahit na may text or tawag di ko siya sinasagot kapag nasa jeep ako or LRT/MRT. Sa bus, pede pa.
Ang pinaka worst na sakyan ko ay yung LRT. GRABEEEE, di makatao yung sasakyan na yun. Siksikan to the max. Kapag pupunta ako ng Morayta galing buendia at nagmamadali, dun lang ako sasakay ng LRT. Naranasan ko na ring ma okray dahil mataba ako at amsyadong masikip sa jeep. Muntik na akong makapatay ng barker nung time na yun, hehehe. then nung sa bus, nasukahan yung shoes ko ng katabi ko.ano pa ba, ma-love struck sa katabi hihihi... Pero ang the best nasakyan ko yung MRT 2, yung bagong tayo. Grabe, ang smooth ng takbo at ang lawak ng car. pede ka ngang mahiga, e.
Hay, sa buong buhay ko hindi pa ko nakasakay sa LRT or MRT...kasi naman wlang diretso nyan dun sa ruta na dinadaanan ko...hay, mahirap pag babae ang nagbibiyahe...palaging namamanyak.kagabi eh mag-isa lang akong nagtricycle...wah, takot ako kc mukhang hudlum ung manong...pagbaba ko eh kinindatan ako sabay sabing basta ikaw...ahehehe...takbo kaagad ako sa amin nun!!
Wahehehe...nasukahan na rin ako. Ang ganda pa naman ng outfit ko nun, galing kasi kami ng mall nun, sinamahan ko ung tiya ko at mga insan. Eh ung isa kong insan hindi sanay sa byahe. Akala ko tulog tapos ayun, bigla na lang nangamoy pizza..yun pla sinukahan na ung likod ko.
ako din ndi naglalabas ng cel sa sasakyan...ang accesories ko lang eh watch at plastic na earring...ung frend ko kasi na-rip ung tenga nya dahil gold ata ung hikaw nya...nagustuhan ng snatcher...tsk tsk tsk
During my college years, nakasakay ako sa LRT. nakatayo ako. May katapat akong babae (in her mid 20s i assume). Then, huminto yung LRT sa isang station (di ko na matandaan), may mamang bumaba. Bago siya bumaba, hinipuan niya sa dibdib yung babae na katapat ko...ang galing ng timing niya kasi bumaba siya nung pasara na yung pinto...grabe...
"oh, the river is wide, the river it touches my life...like the waves on the sand...and all roads lead to tranquillity base...where the frown on my face disappears..."
sa jeep at sa bus madalas ang mga manyakols. may katapat akong girl at yung guy na katabi nya ay super obvious na nakatingin sa neckline (tama ba?) ng girl. kulang na lang eh idikit nya mata nya sa tinitingnan nya eh. alam ko maraming nakakapansin sa guy na yun pero yung girl parang hindi nya pansin na may dumudungaw na ano nya. masyadong garapalan na talaga!
hindi ko na gaano na-explain kasi nagmamadali na ako. lilinawin ko na lang next time. at magdadagdag pa ako ng kwento. hehehehe...
teka.. ang buhay ko ngayon as a commuter mainit at mahal talaga ang pamasahe.
Ayaw kong jeep pag may pasok kasi pure white ang uniform ko. Pag kaskasero yung jeepney driver, maitim na yung palda ko. Pag umulan, kahit may payong, madumi na ako. Kahit hindi ako gumalaw, nasa akin na lahat dumikit ang dumi.
Pag nasa fx naman ako, masikip. Minsan naman, hindi nila binubuksan yung aircon. Nahihilo tuloy ako. Must have talaga ang candy.
Minsan lang ako nakapag-LRT/MRT kasi either jeep or fx lang ang papunta sa skul.
Yung mga manyak, hmmm... pagtitig sa dibdib (as if malaki) at legs ko ang gusto nila. Wala naman akong magawa. Irap ang sagot ko before. Pero napag isip-isip ko na baka mas mapasama pa ako. Nyay.
"oh, the river is wide, the river it touches my life...like the waves on the sand...and all roads lead to tranquillity base...where the frown on my face disappears..."
oo nga naaawa naman ako sa mga student kahit di ako student. biruin mo kapag wala ng discount, and bente pesos dalawang beses lang na pamasahe. pero kapag may discount 3 bese pa. hehehe hayyy...
Megara wrote: nga pala, tatanggalin na aw ung discount sa pamasahe ng mga estudyante... Oh NO!!!!!!! hindi na nga ako nasusuklian ng tama....tapos ganito pa?!
ANO?!!!!!!tatanggalin nila???
nagtitiis na nga ako ngayong summer kasi nakikibagay ako sa panahon na may estudyante kahit na may pasok ako halos buong taon tapos ngayong pasukan tatanggalin nila?!!!waaaah!!that's unfair!!
matindi ang memory pag wala pang nagbabayad...pero may amnesia pag may sukli pasahero...tapos, justification, kasi ang taas ng gasolina eh... blah blah blah blah...
"oh, the river is wide, the river it touches my life...like the waves on the sand...and all roads lead to tranquillity base...where the frown on my face disappears..."